معنی اصطلاحات حقوقی بخش سوم

معنی اصطلاحات حقوقی بخش سوم
جاعل:
در موضوعات کیفری، شخصی که مرتکب جرم جعل شده باشد. در موضوعت حقوق مدنی و فقه شخصی که در عقد جعاله متعهد شده باشد.
جعاله:
عبارت است از الزام شخصی به ادای اجرت معلوم در مقابل عملی اعم از این که طرف معین باشد یا غیر معین.
حاجب:
منع کننده، مانع ارث، وارثی که دیگری را از ارث محروم می کند.
حبس مطلق:
هنگامی که در حق عمری، رقبی و سکنی حابس مدتی تعیین نکند آن را حبس مطلق گویند.
حجر:
نداشتن صلاحیت در دارا شدن حق معین و نداشتن صلاحیت برای اعمال حقی که شخص آن را دارا شده است.
حق ارتفاق:
حقی است برای شخصی در ملک دیگری به واسطه مالکیت در ملک مانند حق العبور، حق المجرا و مانند این ها.
حق شفعه:
هرگاه مال غیر منقول قابل تقسیمی بین دو نفر مشترک باشد و یکی از دو شریک، حصه خود را به قصد بیع به شخص ثالثی منتقل کند، شریک دیگر حق دارد قیمتی را که مشتری داده است به او بدهد و حصه مبیعه را تملک کند.
خلع ید:
رفع تصرف از متصرف غیر منقول به استناد حکم دادگاه .
خیار:
قدرت قانونی که یکی از طرفین عقد پیدا می کند که به موجب آن می تواند عقد را منحل کند. اختیار داشتن.
خیار تخلف شرط:
هرگاه بعد از عقد انجام شرطی تعهد شده باشد وآن شرط انجام نشود و محقق نگردد کسی که به نفع او شرط شده می تواند معامله را فسخ و عوض را بگیرد و می تواند معامله را به همان نحو قبول کند.
خیار تدلیس:
تدلیس، عمل موجب فریب طرف معامله است و وجود آن سبب پیدایش حق فسخ می شود.
خیار حیوان:
اگر مورد معامله حیوان باشد مشتری از حین عقد تا سه روز اختیار فسخ معامله را دارد.
خیار رویت و تخلف وصف:
هر گاه کسی مالی را ندیده و آن را فقط بنا بر توصیفاتی بخرد چنانچه پس از دیدن مورد معامله فاقد آن اوصاف ذکر شده باشدمی تواند معامله را فسخ کند یا به همان نحو قبول کند.
خیار شرط:
در عقد بیع ممکن است شرط شود که در مدت معینی برای فروشنده یا خریدار یا هر دو نفر آنها اختیار فسخ معامله باشد.
خیار عیب:
اگر بعد از معامله معلوم شود که مورد معامله معیوب بوده است، خریدار اختیار در قبول مورد معامله معیوب یا گرفتن خسارت بین جنس سالم و معیوب یا فسخ معامله را دارد.
خیار مجلس:
در عقد بیع تا زمانی که مجلس عقد به هم نخورده طرفین حق به هم زدن معامله را دارند. به هم زدن مجلس عقد به تفرقه متعاملین از یکدیگر گرچه چند قدم و یا با ترک مکان عقد محقق می شود.